Sa ciljem da se otrgnu od zaborava herojske borbe srpskih zaštitinica na obalama reke Ibra, planinari organizuju pohode putevima kojima su se kretali srpski ratnici u novembru 1915. godine
U novembru 1915. godine, na kraljevačkim planinama, jedinice drugog i trećeg poziva imale su zadatak da spreče Austrougare da se preko Troglava, Čemerna i Stolova probiju, siđu u Ibarsku klisuru kod Ušća i Jošaničke banje i preseku put glavnini vojske koja se tuda povlačila.
„Da je tu prva srpska armija Živojina Mišića uhvaćena u klešta, kako su planirali Austrougari, bilo bi besmisleno bilo kakvo povlačenje na Kosovo, jer bi Austrougari tu uništili Prvu armiju i odmah odatle se sručili u Rašku, gde su se nalazile vrhovna komanda i vlada“, kaže Rade Vukosavljević, major u penziji, rođen u selu Polumir u Ibarskoj klisuri, koji je prvi počeo da detaljno istražuje šta se pre jednog veka, u balkanskim ratovima i Prvom svetskom ratu, dogodilo u njegovom kraju.
Sa ciljem da se otrgnu od zaborava herojske borbe srpskih zaštitinica na obalama reke Ibra, planinari organizuju pohode putevima kojima su se kretali srpski ratnici pre 108 godina. Tako na Čemernu akciju organizuje PD Radočelo, na Vranovcu PSK Železničar, a na obroncima Stolova PSD Gvozdac.
Na pohodu Putem srpske vojske u Velikom ratu u organizaciji PSD Gvozdac koja je održana prošle subote učestvovali su planinari iz Kraljeva i obližnjih gradova. Stazu od Kamenice preko Belog kamena, Ponoraca, Čukara i Karaule, do planinarskog doma, planinari su prošli prema planu. Kao i uvek, domaćini su dočekali goste „šumadijskim čajem“ kod kuća Ponoraca, a u Domu je priređen ručak.
Verovatno je zbog najave kiše, snega i orkanskog vetra bilo malo učesnika na stazi. Ali, meteorolozi često greše, pa nije bilo ni kiše, ni snega, osim onog koji se beleo na vrhovima Stolova i drugih okolnih planina. I pored povremeno jakog vetra, dan je bio odličan za pešačenje.
Zabeleženo je da je novembar 1915. godine bio hladan sa kišom i snegom. Da se tada gledala vremenska prognoza, ko zna da li bi nas danas bilo.
Rada Vukosavljević
